29. október

Öll mín dýrust djásn

missti ég á einum degi.

Öllum mínum erfðaperlum

týndi ég sama daginn.

 

Strax um morguninn

var kærleikurinn útkulnaður,

um nónbil var trúin önduð.

Og þegar rökkvaði

átti ég ekki eftir eina einustu bæn

sem ég gat beðið.

 

En systir miskunnsemi

vakti yfir mér um nóttina.

Og hún lét mér skiljast á þeirri nóttu

að ég gat lifað það af að vera svona fátækur

og hvílt án þess að bæra á mér

í hendi hennar.  (Schantz)

 

(Heimild: Orð í gleði)